- qoyın
- （胸）怀
Esgi Türk Dil-Çince Sözlük. 2009.
qoyın
Look at other dictionaries:
yalxı — (Ağbaba, Bərdə, Böyük Qarakilsə, Füzuli, Xocavənd, İmişli, İsmayıllı, Kürdəmir, Qubadlı, Laçın, Zaqatala) tək. – Keçilər hamısı yalxı doğur (Qubadlı); – Qoyun tək doğanda de:rix’ yalxı doğuf (Xocavənd); – Əlinin qoyunu yalxı doğuf (Böyük… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qıntır — (Salyan) arıq, zəif. – Qıntır qoyın süt verməz … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qoğa — (Salyan) ucu qarmaqlı ağac (quyudan vedrə ilə su çıxarmaq, uca ağacların budaqlarını aşağı əyib meyvə dərmək və ya qoyunları tutmaq məqsədilə onların ayaqlarına ilişdirmək üçün). – Qoğaynan meyvə dərəllər ağajdan, qoyın tutallar; – Qoğaynan… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
nimdar — (Astara, Bakı, İsmayıllı, Lənkəran, Salyan, Şamaxı) döşəkçə. – Oturmo:un, qoyın nimdar gətirim (Şamaxı); – A:z, Səknə xanım, nimdarı at ora, aton ossun (Salyan) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
toflu — (Şəki) toğlu, altıaylıq quzu. – Altı ay olanda toflu diyillər, altı ay keçəndə qoyın diyirıx … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
zorvalammax — (Şəki) zorbalanmaq, böyümək. – Zorvalanıf dana boydə olmuşdu qoyin … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
